"kimsenin başına gelmemiştir
benim başıma gelenler.
hangi günüm sevinçli geçti?
elbette tadı var bu alemin
ağaçların çiçekleri var,
kadınların sıcak dudakları,
bin bir türlü hali var denizlerin.
evimdeyken bu saatte ben
çarşıya ekmek almaya giderdim,
şehirli bir kadın gibi kokardı
evlerin bahçeleri akşam serinliğinde.
vektiyle i̇zmir'e gitmiştim
ömrümde ilk defa
aşıklık yüzünden.
şehre girerken ışıklar uçuşuyor
rüzgar okşuyordu saçımı tren penceresinde,
kalbim bir bayrak gibi çırpınıyordu.
o gün bugündür başıma gelenler
kimsenin başına gelmemiştir
ekmek peşinde.
geçmişten söz etmek neye yarar.
i̇şte şu anda naçar kaldım
koca bir şehrin ortasında.
karanlık caddeler uzayıp gidiyor,
kar yağıyor ışıkların üstüne
bir kadın çorabını çekiyor.
çok sallanma küçük hanım,
gönlüm gitmez peşinden
birisi var yolumu bekler.
ömrüm günüm yanlız geçiyor
bir tek sevda peşinde."
(bkz: cahit külebi)